به گزارش «سراج24»، "اخلاص" و "قلبی که تنها متعلق به خدا باشد"، از مسائل بسیار مورد تاکید آیات قرآنی و روایات حضرات معصومین (ع) است. به طوری که برداشت انسان از این مسائل معرفتی بگونه‌ای است که گویا خداوند محبت به غیر خود، محبتی که در عرض محبت الهی باشد را برنمی‌تابد و به دنبال این است تا انسان، این اشرف مخلوقات خداوند، تمام قد و به تمام معنا پر از محبت الهی و خالی از محبت اغیار باشد، همان چیزی که مقام مخلصین عالم است.
در همین راستا مدت‌ها قبل حضرت آیت‌الله قرهی، استاد اخلاق خاطره جالبی را از مرحوم دولابی تعریف کردند، که شاید یادآوری آن در این ایام ماه مبارک خالی از لطف نباشد.
ایشان در درس اخلاق خود اظهار داشتند: «خدا مرحوم آقای دولابی را رحمت کند. ایشان به نقل از آیت الله انصاری، آن مرد الهی فرموده بودند: پروردگار عالم طوری است که بعضی از مطالب فقط و فقط مختصّ به اوست و ما نمیفهمیم، از جمله تکبّر متعلّق به خود اوست، «الله اکبر». یا حسادت بد است، امّا پروردگار عالم، فقط خودش هست که حسود است. ما این تعابیر را نمیفهمیم، وقتی هم نمیفهمیم امکان دارد هجمه ببریم و إنقلت بیاوریم که آقا یعنی چه؟! مگر خدا حسود میشود؟! این حرفها چیست؟! نمیفهمیم، امّا بعضی از صفات متعلّق به خداست، در عالم هیچکسی نمیتواند کبریایی داشته باشد، خداست که متکبّر است و کبریایی متعلّق به اوست، «الله اکبر».
آیت‌الله قرهی در یکی دیگر از سخنرانی‌های خود با اشاره به همین موضوع گفتند: «این لطف و محبت خداست که بین خودش و بندگان خالص خودش عشق بازی راه می اندازد تا جایی که مثل آیت‌الله‌العظمی شاه آبادی می فرمایند: کانّ خدا حسود است که حتی ملائکه ندانند چه بین آنها(خدا و بندگان خالص) می گذرد. شأن آنها بالاست، ملک کیست؟ پرونده بندگان خالص را هم، خود خدا پر می‌کند و هم خود رسیدگی می‌کند و هم خود دعوت می‌کند. در حقیقت، آنها در ضیافت پروردگار عالم هستند که هیچ ملکی نباید در این ضیافت خصوصی بین بندگان خالص حضرت حق و خود ذوالجلال والاکرام راه پیدا کند.»
